Χτες μετά τα εγκαίνια στο "Μελίνα" κάναμε μια κουβέντα με τον Μ. για την "γενιά" (όταν περνούν τα χρονιά κοιτάς όλο και περισσότερο πίσω) και λέει ότι είμαστε η γενιά των "professionalist", όλοι από τον Σακαγιάν μεχρι τον Παυλόπουλο, απο τον Χαραλάμους μεχρι τον Ρόρρη. Είχαμε σκοπό να είμαστε ζωγράφοι όχι από την πολιτική, το συναίσθημα, την τρέλα, τα ναρκωτικά αλλά για την ζωγραφική. Και είναι πιθανό αυτός ο επαγγελματισμός να συνεχίζεται και στην σημερινή "γενιά" αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα, η Αθήνα είναι πλέον μια επαρχιακή πόλη της Ένωσης και οι επαρχιώτες ζωγράφοι πρέπει έκτος από τον επαγγελματισμό (που μπαίνει σε δεύτερη μοίρα) να κοιτάνε πως θα μετακομίσουν στην πρωτεύουσα...
